Foliküler lenfoma, Hodgkin dışı lenfoma kategorisinde yer alan ve Batı dünyasında daha sık görülen bir hastalıktır. Görülme sıklığı Batı ülkelerinde diğer bölgelere kıyasla daha yüksektir. Biyolojik olarak, bu hastalık normal germinal merkez B hücrelerinin malign karşılığı olarak kabul edilir. Ancak, foliküler lenfomanın birçok semptomu bulunmaktadır. Genel olarak, foliküler lenfoma ağrısız bir seyir gösteren hastalıklardandır ve hastaların çoğunda enfeksiyon olarak kendini gösterebilir. Foliküler lenfoma tanıları genellikle hastalığın gizli ilerlemesinden dolayı üçüncü ve dördüncü evrede saptanır. Tanılar çoğunlukla ileri evrelerde kesinleşir.

Foliküler lenfoma, günümüzde bile halen kür sağlanamayan bir hastalık olarak kabul edilmektedir. Son yıllarda, monoklonal antikorların tedavide kullanımı ile moleküler göstergeler, hastalığın erken teşhisinde önemli gelişmeler sağlamaktadır. Ayrıca, florasan boyalar ile görünür hale gelen hücre içi belirteçler ve hücre yüzeyleri sayesinde hastalığın saptanması mümkündür. Pozitron emisyon tomografisi (PET) de tanısal amaçlı olarak kullanılmaktadır. Tanı için mutlaka eksizyonel lenf nodu biyopsisi yapılmalıdır.

Foliküler lenfomanın evrelemesinde yenilenmiş Ann-Arbor sistemi kullanılır. Bu hastalığın dört evresi bulunmaktadır. Birinci ve ikinci evre erken evreyi, üçüncü ve dördüncü evre ise ileri evreyi temsil eder.

Evrelemede, özellikle evre bölümünün belirlenebilmesi için öncelikle bilgisayarlı tomografi yapılmalıdır. Bunun dışında, belirleyici test olarak bilinen PET'in yapılma zorunluluğu yoktur. Ancak erken evrelerde RT olarak adlandırılan küratif tomografinin tedavi amaçlı olarak yapılması önerilebilir.

Foliküler lenfoma genellikle yavaş ilerleyen bir seyir gösterir, ancak agresif lenfomaya dönüşme riski vardır. Tanılama esnasında olguların çoğu ileri evrededir. Hastalığın tanısı, yaş ile orantılı ve kişide olası ek hastalıkların varlığı tedavi kararını etkileyen faktörlerdir. Foliküler lenfomanın tedavisinde önemli olan, hastalığın yaygın olup olmadığının belirlenmesidir. Tedavi, sadece hastalığın evresi ile değil, aynı zamanda semptomlarına bağlı olarak da planlanmalıdır. Seçilecek tedavi; tümörün evresi, hastanın yaşı, tutulum olan lenf nodu bölgeleri, hastanın LDH ve Hb düzeyleri, tümörün boyutu, fiziksel özellikleri ve büyüme hızı dikkate alınarak belirlenir. Hastaya uygulanacak tedavinin amacı ve yan etkileri, hastanın genel durumuna ve ek hastalıklarının olup olmamasına göre belirlenmelidir. Bu sayede hastaya verilecek ilaçlar belirlenir ve uygulanabilir. Hastalığın tedavisi, tüm bu faktörlerin dikkate alınması ile mümkündür.